sim-sim
  • Proza
  • Poeziya
  • Kino & Teatr
  • Yaradıcılıq fakultəsi
  • Mənim sevimli hekayəm*
  • Kamal Abdulla – 70
Reading: Malik Atilay – Min-bir gecə nağılı
sim-simsim-sim
Font ResizerAa
Axtar
  • Proza
  • Poeziya
  • Kino & Teatr
  • Yaradıcılıq fakultəsi
  • Mənim sevimli hekayəm*
  • Kamal Abdulla – 70
© sim-sim.az
sim-sim > Blog > Yaradıcılıq fakultəsi > Malik Atilay – Min-bir gecə nağılı

Malik Atilay – Min-bir gecə nağılı

Published 12/11/2018
Paylaş

Min-bir gecə nağılı

 

Ulduzların əvəzinə

Səmalarında mərmilərin parıldadığı yerdəsən…

Min-bir gecə nağılındasan

Şərqdəsən, Əhməd…

Yerdə süfrə salınıb,

Atan, anan,

Bir də əllərini illər əvvəl itirmiş

əmin oturub süfrənin qırağında

Etdiyiniz dua yarıda kəsilir

 

Göydən bərəkət yerinə

Bomba düşür evinizin damına

Güllələrlə taleyin yazılır evinin divarlarına,

Və o divarlar sevdiyin yeməyin içinə,

Doğranır çörək əvəzi

 

Gözlərini açanda

Xəstəxana tavanını görürsən

Əminlə sənin ömrünə nöqtə qoya bilməyib güllələr

Ancaq

İkinizin də əlləri yoxdu artıq

Bir-birinizin kürəyinə vurub

“Möhkəm ol” deməyə…

 

Buludların o yanı və bu yanı

Buludlardan o yanda

Günəşi keçən kimi

Ulduzların solunda

Xəyallardan şəhər var

 

Binalarının içindən ağaclar böyüyür

Küçələri çiçəkləri ovudur sinəsində

Adamları üzlərində təbəssüm

Gözlərində günəşin işıqlarını gəzdirir

 

Buludlardan bu yanda

Günəşi heç görməmiş

Ulduzlara çatmadan

Bir şəhər var burada

 

Binaları kəsilmiş ağaclarçun başdaşıdı

Küçələr çiçəkləri sürgün edib dükanlara

Adamları üzlərində həsrət

Gözlərində qaranlıqla döyüşən sonuncu şam kimi gücsüz ümid gəzdirir…

 

Taleyinə uduzmuş qadınlar

Uşaq evi

Gözlərində qorxu böyüdən uşaqların

Qulaqlarından

Qadağalar sırğatək asılıb

Tərli pəncərədə “ana” yazılıb…

 

Qadınlar

Sıraya düzülmüş

Yolların kənarında

Dan yeri sökülür

Günəş yaşlı müəllim kimi

Asta-asta qalxır göyün pilləkənlərini

Taleyinə uduzmuş qadınlar evlərinə dönür

Yarıyuxulu körpələrin gözləri

Güllə kimi açılır onların üstünə

İlk eşitdikləri söz ana…

 

Qocalar evi

Əzilmiş vərəqə bənzəyən üzlərdəki

Umudsuz, çarəsiz təbəssüm

Altını bulayan qadın buğlanan gözləriylə görür ölümü

Və yuxusunda hər səhər eşitdiyi

“ana” sözünə qarışır

Söyüşləri sanitarın…

 

Rəsm albomları

Yay-qış bacası tüstülənən,

Evlər qaldı

Rəsm albomlarında,

O kiçik evlərdə ilk sevgimiz,

O kiçik evlərdə ilk qorxumuz…

Biz qaldıq,

Gülüşümüz qaldı rəsm albomlarında,

Təbəssüm elə bil yeməyin yağı idi,

Sildik dodaqlarımızdan böyüdükcə…

Paylaş
Facebook Twitter Whatsapp Whatsapp Telegram Email Copy Link

Sim-sim.az gündəlik köşə, araşdırma, esse, poeziya və nəsr nümunələri, eləcə də kino, teatr, musiqi, rəssamlıq, memarlıq və incəsənətin digər sahələrinə aid geniş spektrdə maraqlı materiallar təqdim edir.
Portalda ölkəmizdə və xaricdə çap olunmuş kitablar haqqında resenziyalar, tanınmış incəsənət xadimləriylə müsahibələr, müzakirələr və debatlar, dünya mədəni irsiylə bağlı tərcümə materialları dərc olunur.

Təsisçi: Kamal Abdulla
Baş redaktor: Qismət Rüstəmov
Şef redaktor: Ömər Xəyyam
Redaktor: Cavid Zeynallı

 © sim-sim.az

Welcome Back!

Sign in to your account

Username or Email Address
Password

Lost your password?