Annem çok kızıyor sigara içiyorum diye,
Babamsa aramıyor doğum günümde bile…
Babam da çok sigara içiyor,
fakat annem kızmıyor ona,
sevmiyor onu,
ve babam daha çok sigara içiyor bu yüzden galiba…
Babam çok öksürüyor,
gördüm, tadını aldım
içtikçe boğazını yakan alkolün ve sigaranın
ve annemin onu sevmemesinin verdiği hüznü gördüm gözlerinde…
Ben orda babama diyecektim ki,
Baba, ben senin kadar hüzünlü bir adam tanımadım hiç,
Ben orda diyecektim ki,
Baba, ne olur ölme,
doğum günümü kutlamasan da küsmem sana,
Ben sevmem zaten kutlamaları
Sen yeter ki ölme…
Ben orda diyecektim ki,
Baba, ben…
Ben seni…
Ben seni çok…
Ben seni aramasam da, numaran kayıtlı telefonumda…
Ve ben yıllardır bir fotoğrafta yaşıyorum:
Annem, sen, ben,
Yılbaşı ağacının yanında,
Üstümde fırfırlı elbisem,
Gülümseyerek, aynı noktaya bakarak…
Fotoğrafta ne annem bana kızıyor,
Ne sen anneme,
Ne de ben sana…