Jonathan Galindonun qətliamı
Ruhun daima çılpaqdır
Paltarlar sadəcə insanların əynini,
qardirobların içini dəyişir
Gecə işıqları,
mərmi qığılcımlarının ucbatından
lampa qırıntılarını da süpürüb, küçəni dəyişir
Çatdırılan ayaqlarla,
ünvan başları əzilir “mən bunu istəyirəm” sıçrayışıyla
Mavzoleyin divarlarından, Reç-Pospalita süzülür,
Leninin ayılışıyla
Oyuncaq tanklar böyüyüb,
şüşələrindən qaçdıqları mağazaları hədəf alırlar
O zaman tüfənglərə,
ingiliscə öldürməyi öyrədirdi, Karllar.
Kilsədə dua edənlər,
xaçı qucaqlayan rahibənin
ehtiraslı səsini, koridordan eşidirdi
Münaqişələr hisslərə uduzmuşdu
Bir gənc pravoslavla,
digər bir gənc katolik sevişirdi
Bıçaqların qandan qorxmaqları,
kəskin şəkildə söylənərdi.
Barmaqlar,
bədənsiz başların, saçlarından iyrənərdi
Onda sən də,
mənə danışacağın yalanı əzbərləyərdin
Tənbəlləyərdin,
düşünərdin, bu ağ yalanlar nə vaxtsa,
öz üstünə də qara salar
Həyatı dəyişdirmişdin
Hətta,
günəşə gülümsəyirdi yarasalar
Kəpənəklərin ömrü,
Qüdsün azadlığını görməyə də yetəcəkdi
Sui-qəsdçi sehrbazlar,
öz şlyapalarında itəcəkdi
Güllənin gəlişini,
barmağın ucuyla dayandırmaq mümkün idi
Məhkumu edamsız və qandalsız
məhkəmədən çıxarmaq üçün edilmişdi
– hakimin ümidi –
Torpağın bir addımdan bir,
məzar quruluşu
Sanki bütün əfsanələri caynaqlayırdı
Mifologiyanı dimdikləyən peri quşu
Qapının dəstəyindən,
alo deyirdi
Evdəki təklikdən həyacanlananlar
Tərbiyəvi danlananlar,
birdəfəlik getmək üçün cəsarətini toplayıb,
pəncərəni çırpırlar
Cənazə mövsümü başlayır,
onlar payız yarpaqlarını yamsıladıqca.
Bura nə marafon,
nə faytondu və sən atı sürətləndirmirsən
Ürək döyüntülərini zəiflədib,
öldürürsən. Qamçıladıqca.
Heç kim içməyib,
lakin kimə baxsan, görərsən ki, sərxoşdu
Qıfıllı qapıların üstündə,
elə bu cür də yazılıb:
“Bağlı qutu gördükdə,
içində nə var? sualından öncə
Özünüzdən soruşun, bəlkə boşdur” ?
Hər şey belə ola bilərdi
Hikkənə qalib gəlsəydin,
gəlsəydin.
Lakin indi.
Göbələklər papaqlarını qabaqlarına qoyub,
gileylənir
Dostum,
narkoman atasının sayəsində
Narkotikdən uzaq durmağı öyrənir
Yəni,
iki mənfini atmaqdansa,
onları birləşdirib bir müsbət yaratmaq ixtiradı
Telefonu söndürmək,
bəzən əcəl zəngindən də imtinadı
Sənin də
bu ərəfələrdə gözəllik salonunda özünü sevməyin,
Saç uclarını əsdirməyin,
dərini yumşaldıb, cizgilərini tələsdirməyin,
Necə də təsadüfi,
zaman toqquşmasıdı
Ən maraqlısı da,
pişiyinin mırıltısı uğrunda, itlərin boğuşmasıdı
Birdən gözünə həqiqət görünür
Baxırsan ki;
Səbəbsiz yerə,
oyunçuya verilən qırmızı kart da
Qumar masasına qalibiyyət gülüşü ilə çırpılanlardandı
Dünya möcüzəvi bir şey deyil
Üzünü görmədiyimiz tanrının,
başındakı ilanlardandı.
Təkrarlayırsan:
Ölmək – xatırlaya bilməmək
Yaşamaq – xatırlanmamaq
Özü də bir neçə dəfə,
2
3
4
Soyuqlar pinqvinlərin nəfəsidi
Ona görə də üstünü,
inandığın əjdahalar tərəfə ört.
Çünki iblisin sevdiyi musiqi,
başını yellətməklə təsdiqlənir.
Bizim də vərdişimiz,
musiqiyə sitayiş etməkdir
İfa təkdir,
bizim əllər, dinləyən qulaq dartmırlar
Əfsus ki,
içinə qapandığın dünyanı gözəlləşdirə bilmərik
Heç bir danışıq mədəniyyətində
Lalochezianı sağaltmırlar.
Səni boş verək eeee.
Zarafat edirəm, gözlə.
Mən gələnədək, göyə bax
Qızla oğlanın ayrıldığı serialın,
sonuncu bölümünə söyə – söyə bax.
“Əziz oğlum,
bəlkə bir gün doğuldun.
Həyatı vicdanlı yaşayarkən
üsyankar inadın,
atandan miras qalan savaşın
və gecəli yolları işıqlandıracaq maşın olsa,
yolun kənarında özünü də itirmiş,
qadın olsa
Sarsaqlama.
Dayan, mədəni şəkildə de:
Yolu tanımırsınız,
mən də tanımıram, əyləşin tapaq.
Əyləşsə,
ehtirasına qapılıb, əlini sükandan savayı yerdə saxlama.”
Aha, gəldik sənə
sənin qərarlarından daha azaddı
İnsanafobiyalarda,
zəncirlənən bədənlər.
Fikir vermisən?
Hündürlüyü buludlara dəyən binaların,
boynundan intihar edənlər,
Havadan boğulub,
ölürlər.
betonu qidalandıran
Cəsəd və qan
Hərəsi ayrı-ayrılıqda qatillərə baxıb, gülürlər
Həzzin sonuncu anında,
təcrübəsizlikdən çaşarsan
Əllərin,
ayaqlarında sürünər
Marixuananın gözəlliyi:
Hamı səni lal düşünər,
amma sən, öz beynində səs çıxmadan danışarsan
Tofananın zəhəri,
sevdiyi kişini öldürsəydi, sadəcə ağlayardı
Təhdid oyunlarında,
yalnız qalan uşaqları qucaqlayardı.
Şərab şüşələrini ətir qutularında saxlayan
qadının kitabçası
Konstantinopolun işğal olunduğu ərəfə idi
Ya da bir az keçmişdi
Elə birinci qədəhimi,
Piafın şərəfinə qaldırırdım,
ev sahibi qapını döydü.
Kilidi açanacan,
düşünürdüm bu əclafdan bədənimi gizlədərəm haçanacan
Yazılarını sevmədiyim Aqata da,
kirayə həyatından ayın sonu köçmüşdü.
Loğman əyilib, möhürü öpməklə
Bir xeyli qan itirən torpağın, təzyiqini ölçmüşdü.
Afrika qəbilələrində aclıq rəqs edirdi
Amerika bombadansa,
ərzaq endirə bilməzdi mi təyyarələrdən?
“Casinolar böyük borclara aparan yoldur”
oxunurdu
Qara, yaxud da qırmızı don rəngiylə
yazılan işarələrdən
Hətta məktəbli formasında,
bir az əllərinə yaxın,
bir az da saçlarından uzaq – ehtiras normasında
Dırnağıyla dodağında təhlükə xəritəsi cızar,
Saçları ilə boğazında,
hörümçək toru hörər
Kişini sevindirmək çətin deyil
Açığı, qadında elə yerlər var ki,
kor kişiyə də göstərsən, görər.
İşıqlar möcüzəyə gecikirdi,
gecələrdə
Ona görə də,
Zəhranın çarşabı,
naməhrəmliyə sərhəd çəkirdi düşüncələrdə
Sub-Zeronun ürəyi olsa,
əllərini cibində isindirəcək dərəcədə donmaz
Parkların ayağı revmatizmadan sızıldayar,
Yağış musiqisi dinləyən tanrılar,
qüdrətsizliyindən mız-mızlayar
Barı, odunlar islansın ki,
ikinci tonqal geciksin, küləyin istiqamətindən heyifdi
Dənlədiyim,
psixopat göyərçinlər də müxalifdi
Diktator rejimli ölkələrin, ulu öndər heykəllərinə qonmaz.
Bəzən sənin etdiklərini bağışlamaq:
Dünyanın müharibəyə,
alman hesabı ödədiyi yəhudi holokostudur.
Gecənin yuxusuzluğunu alqışlamaq
Zombilərlə qan bağlılığı.
Qan demişkən;
vampirlərlə, ağcaqanadlar uşaqlıq dostudur.
Nəfəs alan hər nəsnə
xoşbəxt olmaq istədikcə,
Hərflər yerlərini dəyişib, həbs etməyə hazırlaşır asudə.
Qəfəs nə?
Göyərçinə qanadını unutmağa vasitə.
Hərdən telefonu götürüb,
cavabsız zənglərdə nömrəni axtarıram
Mesaj bölməsinə baxıram
Lotereya biletlərini aldıran, illüziyanist şanslarla
İçkiləri daha da ağır edirəm,
Kapitalist marketlərdə,
qadağan olunmuş marganslarla
O qədər yorğunam ki,
intihar etməyə halım yoxdur.
Xoşbəxtliyi,
şalvarını islatmağa bənzədirdi Sigmund
Əgər istiliyi hiss etmirsənsə,
dəvətlilərin üzlərindəki joker gülüşləri unut
İntihar hər yaşda kövrəldir,
Ölmək istəyəndə şəkilləri qarışdırıram
Atamın şəkildə olmamağı,
necə də solğun düşüb anamın üzündə
Eşitdim,
22 yaşlı şair, intiharın suyunu çıxarıb,
4 tərəfdən mühasirəyə alınmış, Xəzər dənizində.
Şeirlər və şairlər
daş atan uşaqlarla, qurbağaların uzlaşması
Bir gün qurbağa olsan,
səni öldürmək istəsələr,
uşaqları qorxutma, ürəyin buzlaşmasın.
Çünki istənilən mətbəxdə,
soyuducudan qurbağa ürəyi götürəcək,
aşpaz mütləq olacaq
Valyutaya bel bağlama
Bir gün Escobara ehkam üçün, yandırdığın vərəq olacaq
Alışqanı söndürmədən,
cəsədimdən iz saxlama
Tutalım, dəfn etdin
Qurdlar məni yeməklə, doyacaqlar mı güya?
Sən Mayokoviçki deyilsən,
lakin 2-3 gecə sevişmişik.
Mən isə ona bənzəyirəm,
külümlə küləklər əylənsin demişdi; Lilia.
Heç vaxt böyük danışma.
Ağacın meyvəsinə layiq olmadığından,
qurdunu axtarmağa məcburdur ağacdələn
Mənim ağaclığım meyvəmdədir.
Üzülmə.
Sezar da,
Kleopatranın qəlbini fəth etmədən getdi, məsələn.
Bizim udduğumuz yaşantıları,
gəmirmək mümkün olsa, siçovullar yeməzlər
Şüalarını günəşin ikinci qatında,
Dualarını dilinin altında gizlət
Danışdıqda anlayışlı,
bir o qədər də mərhəmətli ol.
Məscidin qapısı açıqdırsa,
üşüyən itin etdiyinə həyasızlıq deməzlər.
Labirintlər sərkərdələri çaşdıranda,
Piramidalar dünyaya gəlməmişdi
Firon sırğalarını,
yerin qulaqlarına taxardı
Yaşlıların əsaya söykənən alqışlarında
O ki sənə,
əhv olunmaq istəyindən baxardı, yanlışlarında
Niyə inanca fasilə verdin,
tanrıdan məni istəyəndə:
sənə “mən yoxam” demişdi?
Heç bilirsən,
Hüseynin seçim qarşısına qoyulan taleyində,
nələr vardı?
Övladının oxlanmağı,
həm də sənin qucağında
Qızının bədənsiz başına ağlaması,
qardaşının kəsik qollarını,
atların ayağlaması
Nizə alnına dəyəndə,
arxasınca gələnlər, geriyə qayıdardı.
Bunu da,
yanmağa razılaşan odun misali fərz et
Və sən də yan, tərk edilmiş mağara ocağında
Qəbirlər, tarixin ayaq izləridir
Təbii fəlakətləri,
əyləncə xarakterli sıçrayışlarla ifadə etmək olar
Xətainin,
qanına qəltan etdiyi Hürrün yarasına əl basaram ki,
soxulcandan balığı yemək üçün yox,
yedizdirmək üçün də istifadə etmək olar.
Susuzluqdan,
sənin aclığına itaət ediləcəksə, eqoistsən
Deyəsən, tanıyıram.
Silahları dünyanın o tərəfinə tullayıb,
pambıqla baş kəsən terroristsən.
Dorian Greyin portreti,
Adəmin lal olduğunu göstərdikdə
Aləmin kal olduğunu,
dişləmədən qavradım, buğda kisələrində
Nəfəsim çatmırdı,
Serbləri üsyankar,
bosniyalı müsəlmanları günahkar qeyd edirdin –
Srebrenitsa hadisələrində.
Tələsdiyində,
çənəni betonlara “Yunan xatirəsi” buraxacaq
ayaqqabındakı bağlar
Üzünə dəyəndən ölməzsən,
bu qədər qar topunun yükünü tək daşıyırsa, dağlar.
Elə, bu saatlar idi,
Dəstəyinə, bir də toxunmayacağını
deyərcəsinə qapını çırpdı.
Bilmədim, bu əsəb
mənədir, yoxsa qapımadı?
Və bir gün “gülümsə” dedilər
Öz halıma gülməkdən başqa nəsə tapmadım.
Bunu güzgünün qarşısında,
özümə dəfələrlə demişəm.
Ona aşiq olan qadınlar,
səs olanda yata bilmirəm desələr də
Həmişə
“mən deyəsən xoruldayıram” deyərdi
Yaşasaydı,
hər şeyə rəğmən
onu, bu sadiqliyinə görə sevməyə dəyərdi.
